Wiedzę o wykonywaniu dzieł Chopina od kilku dekad czerpiemy między innymi z zapisków, świadectw czy wskazówek interpretacyjnych zanotowanych w XIX-wiecznych wydaniach opracowywanych przez jego uczniów. Choć Chopin miał wielu podopiecznych, to nie byli oni zazwyczaj profesjonalnymi muzykami, a i spośród nich nikt nie rozwinął Chopinowskiej pianistyki w regularną szkołę wykonawczą. Nikt lub niemal nikt – do swego rodzaju wyjątków należał bowiem Karol Mikuli, który nie tylko zredagował (i skomentował) wydanie dzieł wszystkich Chopina, lecz także, kierując Galicyjskim Towarzystwem Muzycznym i Konserwatorium we Lwowie, propagował styl wykonawczy muzyki Chopina na szerszą skalę. Wszechstronność Mikulego obejmowała nadto uzdolnienia kompozytorskie – zostawił po sobie znaczący, zapomniany dziś dorobek. Wartą bliskiego zbadania biografię tej jakże ciekawej i znaczącej w kontekście Chopinowskim postaci przybliża w niniejszym tomie Michał Piekarski.

W kręgu tematyki wykonawstwa Chopina znajdują się także dwa artykuły chopinologów amerykańskich Jamesa Parakilasa i Jonathana D. Bellmana – poświęcone odpowiednio pedalizacji w dziełach Chopina oraz postrzeganiu i znaczeniu nierównomiernej temperacji tonacji w jego czasach i w jego własnym dorobku. Oba teksty dowodzą, że rozwijające się od stosunkowo niedawna performance studies to kierunek w chopinologii szczególnie perspektywiczny, wiodący bowiem nie tylko do pozyskiwania wiedzy praktycznej o właściwym historycznie wykonywaniu kompozycji Chopinowskich, lecz także umożliwiający ich głębszą i pod nowym kątem prowadzoną analizę i interpretację, odkrywającą dotąd niezauważane zabiegi i intencje kompozytora oraz rzucające światło na fenomen wyjątkowości jego muzyki.

Tom „Studiów Chopinowskich”, jaki oddajemy w Państwa ręce, ma jeszcze jedną ważną dla nas intencję: w 2021 roku przypadła setna rocznica urodzin prof. Mieczysława Tomaszewskiego, jednego z najwybitniejszych chopinologów wieku XX i przełomu stuleci XX i XXI. Do zagadnień najbliższych Profesorowi należała tematyka pieśni polskiej – i jej właśnie poświęcona jest ostatnia wydana za jego życia publikacja, składający się na swego rodzaju monografię pieśni od Chopina do Szymanowskiego zbiór esejów i artykułów, który zrecenzowała dla nas Magdalena Dziadek. Łącząc zaś pragnienie złożenia hołdu Profesorowi i podkreślenia Roku Norwidowskiego prezentujemy w „Studiach” tekst pióra Joanny Miklaszewskiej poświęcony Błogosławionym pieśniom malinowym Henryka Mikołaja Góreckiego do słów Cypriana Norwida – poety, który jest autorem jednych z najbardziej pamiętnych zdań i strof o Fryderyku Chopinie.

 

REDAKCJA